Θέλω να ζω έχοντας ίδια δικαιώματα με όλους.

Οι επιλογές θεραπείας κατά του καρκίνου

Κάθε ασθενής θα πρέπει να γνωρίζει πως υπάρχουν πολλές επιλογές για τη θεραπεία του καρκίνου. Επιλογές οι οποίες όμως δεν ενδείκνυνται για όλους τους τύπους και εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την ατομική διάγνωση. Σημαντικότερες θεραπείες είναι η χειρουργική επέμβαση, η χημειοθεραπεία, η ακτινοθεραπεία ή η βιολογική θεραπεία. Παράλληλα μπορεί να υπάρχει ένας συνδυασμός αυτών, ενώ υπάρχει και η επιλογή μιας ολιστικής θεραπείας που περιλαμβάνει ένα κράμα εναλλακτικών θεραπειών.

Σαφώς και η αυθόρμητη ερώτηση ποια είναι η καλύτερη θεραπεία για κάθε περίπτωση δεν μπορεί να λάβει ξεκάθαρη ή μονολεκτική απάντηση. Η επιλογή θα είναι αποτέλεσμα της προσέγγισης που θα κάνει ο ιατρός, εξετάζοντας τον τύπο του καρκίνου, το στάδιο της νόσου, τις ιδιαιτερότητες του κάθε ασθενούς, τα ενδεχόμενα υποκείμενα νοσήματα και πολλά άλλα δεδομένα. Συνήθως οι ιατροί επιλέγουν ένα συνδυασμό θεραπειών τις οποίες προσαρμόζουν στην κάθε περίπτωση.

Ας δούμε όμως επιγραμματικά την κάθε θεραπεία:

Χειρουργική επέμβαση: Αφαιρείται ο όγκος και κάθε ιστός που ίσως περιέχει καρκινικά κύτταρα.

Ακτινοθεραπεία: Ακτίνες υψηλής ενέργειας χρησιμοποιούνται για να βλάψουν τα καρκινικά κύτταρα, προκειμένου αυτά να μην μπορούν να πολλαπλασιαστούν.

Χημειοθεραπεία: Είναι η πιο κοινή και αφορά τη χρήση φαρμάκων. Συχνά εφαρμόζεται σε συνδυασμό και με κάποια άλλη μορφή θεραπείας.

Ορμονοθεραπεία: Σε κάποιους τύπους οι ορμόνες τροφοδοτούν τα καρκινικά κύτταρα. Έτσι χρησιμοποιούνται φάρμακα για να αποτραπούν τα κύτταρα αυτά να πάρουν τις συγκεκριμένες ορμόνες.

Στοχευμένη θεραπεία: Είναι βιολογική ή μοριακή και είναι εξατομικευμένη θεραπεία με ένα φάρμακο το οποίο κατευθύνεται στο στόχο για να επιτευχθεί η διακοπή της ανάπτυξης του όγκου.

Ανοσοθεραπεία: Γνωστή και ως βιολογική θεραπεία όπου χρησιμοποιούνται ειδικές πρωτεΐνες προκειμένου να ενεργοποιηθεί το ανοσιοποιητικό σύστημα.

Εναλλακτικές θεραπείες: Είναι κυρίως συμπληρωματικές θεραπείες, με έρευνες να διαπιστώνουν πως πολλοί ασθενείς κάνουν χρήση κάποιας συμπληρωματικής μορφής. Σε αυτές εντάσσονται μεταξύ πολλών άλλων το μασάζ, η αρωματοθεραπεία, η ρεφλεξολογία, ο βελονισμός. Πάντοτε θα πρέπει ο γιατρός να είναι ενήμερος για κάθε συμπληρωματική θεραπεία, που οπωσδήποτε δεν αντικαθιστά την παραδοσιακή ιατρική.

Ποιες είναι οι ενδεχόμενες παρενέργειες μιας θεραπείας

Η θεραπεία στην οποία υποβάλλεται κάθε ασθενής με καρκίνο εξαρτάται από μια πλειάδα παραγόντων. Είναι πιθανό η εκάστοτε θεραπεία να έχει κάποιες παρενέργειες, οι οποίες έχουν συνέπεια στην καθημερινότητα του νοσούντος. Ας δούμε επιγραμματικά κάποιες από αυτές.

Κόπωση: Είναι μια συχνή παρενέργεια των θεραπειών για τον καρκίνο. Για κάποιους μάλιστα μπορεί να συνεχιστεί και το επόμενο διάστημα. Μπορεί να αντιμετωπιστεί με ένα πρόγραμμα προετοιμασίας γευμάτων σε περιόδους ύφεσης ή με κατανάλωση υγρών και σνακ.

Αύξηση βάρους: Συνήθης παρενέργεια σε περιπτώσεις καρκίνου του μαστού ή άλλων τύπων που χρήζουν ορμονικής θεραπείας. Συνιστάται η κατανάλωση φρούτων, δημητριακών και λαχανικών, έλεγχος στις ποσότητες, τακτική άσκηση.

Κατακράτηση υγρών: Μπορεί να προκληθεί από ορισμένα φάρμακα. Απαιτείται η συμβολή του γιατρού, αλλά παράλληλα και η μεγάλη κατανάλωση υγρών, αποφυγή αλατιού και τροφών πλούσιων σε νάτριο και άσκηση.

Ναυτία – εμετός: Είναι κοινές παρενέργειες είτε μαζί είτε χωριστά. Μικρές ποσότητες φαγητού, όχι ζεστά τρόφιμα, δροσερά ροφήματα, αποφυγή των έντονων οσμών, αποφυγή λιπαρών, πικάντικων ή τηγανιτών.

Διάρροια – δυσκοιλιότητα: Πιθανές παρενέργειες συνήθως της χημειοθεραπείας ή άλλων φαρμάκων. Μικρές ποσότητες φαγητού, άφθονα υγρά, τρόφιμα που ενδείκνυνται ανά περίπτωση (ρύζι, ζυμαρικά, μπανάνες, κοτόπουλο ή λαχανικά, όσπρια, δαμάσκηνα αντίστοιχα).

Αγευσία: Συνδέεται κυρίως με χημιοθεραπείες και ακτινοθεραπείες. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί κάποιοι να επιλέξουν έντονες γεύσεις φρούτων (όπως πορτοκάλια ή λεμόνια), να προσθέσουν έντονες σάλτσες στα γεύματά τους, μικρές ποσότητες ζάχαρης σε κάποια φαγητά, να καταναλώνουν τα γεύματα σε θερμοκρασία δωματίου και στοματικές πλύσεις με σόδα.

Υπάρχουν αρκετές ακόμη παρενέργειες, όπως είναι η ξηροστομία, η δυσκολία στην κατάποση, η φθορά των δοντιών, δυσανεξία στη λακτόζη κ.α. που αντιμετωπίζονται με παρόμοιο τρόπο όπως σε κάθε άλλη περίπτωση πάντα όμως με τη βοήθεια του θεράποντος ιατρού.